Σ.Μ.Ν.- AIDS/ HIV

Πρέπει να το πω στη δουλειά µου;

Στις αρχές της επιδηµίας, µόλις κάποιος µάθαινε πως ήταν
οροθετικός συνήθως σταµατούσε να δουλεύει. Παραιτούνταν όχι
µόνο από τη δουλειά, αλλά και από τη ζωή. Αυτό έχει αλλάξει.
Χάρη στα φάρµακα, οι οροθετικοί µπορούν να κάνουν κάθε
δουλειά, ακόµη και δουλειές µε σωµατική καταπόνηση. Η
οροθετικότητα από µόνη της δεν επιφέρει αναγκαστικά µεγάλες
αλλαγές στην καθηµερινή ζωή ή στον τρόπο που εργάζεται ο ίδιος.
Μπορεί να συνεχίσει να εργάζεται χωρίς ιδιαίτερα προβλήµατα,
αρκεί βέβαια να παραµένει υγιής. Φυσικά, µια τέτοια απόφαση
εξαρτάται από τη φύση της κάθε δουλειάς και την κατάσταση της
υγείας αυτού.

Πρέπει να γνωρίζει κάποιος τα θεµελιώδη δικαιώµατά του ως
οροθετικός:

• «Έχω δικαίωµα στην εργασία»

• «Κανείς δεν έχει δικαίωµα να µε υποβάλει σε εξέταση για
  τον ΗIV χωρίς τη συγκατάθεσή µου.»

• «Απαγορεύεται να απολυθώ λόγω HIV»

Οι εργοδότες κάποιου οροθετικού δε χρειάζεται να
γνωρίζουν λεmοµέρειες για την υγεία του, όπως δε χρειάζεται να
γνωρίζουν λεπτοµέρειες για άλλες πλευρές της προσωπικής του
ζωής. Στον βαθµό που προσέχει ο οροθετικός να µη µολύνει
άλλους, έχει κάθε δικαίωµα να διατηρήσει τη δουλειά του ή να
προσληφθεί κάπου.

Πρέπει να το λέω στις περιστασιακές σχέσεις µου;

Το αν θα το πει κάποιος οροθετικός στους περιστασιακούς
ερωτικούς συντρόφους του είναι µία απόφαση που ο καθένας
πρέπει να πάρει από µόνος του. Σε µια τέτοια ερώτηση που θέτει
τον καθένα ενώπιον των ευθυνών του, σε τελική ανάλυση, ένα
πράγµα αξίζει να αναρωτηθεί κάποιος: «υπάρχει διαφορά αν το
πω ή δεν το πώ;»

Η διαφορά πρέπει να εξεταστεί σε δύο επίπεδα:

• όσον αφορά τη σεξουαλική πράξη αυτή καθ' αυτή

• όσον αφορά τις συνέπειες µιας τέτοιας αποκάλυψης

Η απάντηση στο πρώτο ερώτηµα είναι πάρα πολύ απλή: Τις
ίδιες προφυλάξεις πρέπει πάντα να παίρνει κανείς είτε το πει είτε
όχι. Το ίδιο προσεκτικός πρέπει να είναι ώστε να µη µολύνει τον
εραστή του, αλλά και ώστε να µη επιµολυνθεί και ο ίδιος (δεν ξέρει
κάποιος αν ο άλλος είναι οροθετικός, ίσως ούτε και ο ίδιος να το
ξέρει). Επίσης, τις ίδιες προφυλάξεις πρέπει να παίρνει κάποιος
για ν' αποφύγει άλλα σεξουαλικά µεταδιδόµενα νοσήµατα, τα
οποία κολλάνε πολύ πιο εύκολα από τον ΗΙV και τα οποία σ' έναν
οροθετικό κάνουν µεγαλύτερη ζηµιά.



Στην πράξη, λοιπόν, δεν έχει καµία διαφορά αν πει κάποιος
ότι είναι οροθετικός ή όχι. Έχει όµως διαφορά στην αντιµετώπιση
που εισπράττει. Ορισµένοι οροθετικοί έχουν εισπράξει αρνητική και
απορριπτική αντιµετώπιση όταν το λένε. Επίσης, µπαίνει το
ερώτηµα του γιατί να πει κάποιος κάτι τόσο προσωπικό σε
κάποιον άγνωστο που µόλις έχει γνωρίσει και τον οποίο ίσως να
µην ξαναδεί, χωρίς να ξέρει πώς θα το χρησιµοποιήσει;

Μερικές φορές οι περιστασιακές γνωριµίες εξελίσσονται σε
πιο σοβαρούς δεσµούς. Κι αν δεν το έχει πει από την αρχή ο
οροθετικός, πότε θα το αποκαλύψει στον άνθρωπο που πλέον δεν
θα είναι ένας άγνωστος, αλλά κάποιος που τον νοιάζει και
νοιάζεται για εκείνον; Πώς θα νιώσει ο/η σύντροφος όταν του
αποκαλύφθεί κάτι τόσο σηµαντικό µετά από καιρό; Πώς θα χτίσει
µια σχέση µε βάθος και αγάπη εάν του κρύβει µια τόσο σηµανηκή
πληροφορία; Το να εκµυστηρευθεί κάποιος την οροθετικότητά του
στο/ην σύντροφο, φέρνει πιο κοντά και δυναµώνει τη σχέση. Δεν
είναι καθόλου σπάνιες οι περιπτώσεις οροθετικών που το έχουν
πει και έχουν εισπράξει πολύ θετική στάση.

Σαφώς όλα αυτά είναι ερωτήµατα που πρέπει ν' απαντήσει ο
καθένας µόνος του, ανάλογα µε την περίσταση, τον άνθρωπο που
έχει απέναντί του, αλλά και του ίδιου την ιδιοσυγκρασία. Πάντως,
το δικαίωµα στον έρωτα δεν αναιρεί την υπευθυνότητα που
πρέπει να έχει κάποιος, ώστε να µη µολύνει κάποιον άλλον.

Πρέπει να το πω στην οικογένειά µου;

Οι συγγενείς µπορεί να µη στηρίξουν κάποιον οροθετικό - όχι
απαραίτητα επειδή δεν τον αγαπούν, αλλά µάλλον από άγνοια και
φόβο. Ο ΗΙV τροµάζει πολύ κόσµο και θεωρείται επίσης κοινωνικά
κατακριτέος, αφού συνεχίζει εσφαλµένα να συνδέεται µε
συγκεκριμένες οµάδες. Για αυτούς αλλά και για άλλους λόγους,
λέγοντάς το στην οικογένεια και στους συγγενείς ίσως εισπράξει
κάποιος απόρριψη ή αποµόνωση αvτί για τη στήριξη που θα
περίµενε.

Γι' αυτό το λόγο, είναι σηµαντικό να εξεταστούν τα κίνητρα
του καθενός και οι προσδοκίες προτού βιαστεί να µιλήσει κάποιος
για τη διάγνωσή του.

Τι προσδοκά όταν το λέει κάποιος:

• να βρει στήριξη;

• να τον βοηθήσουν πρακτικά;

• να το βγάλει από µέσα του και να µη νιώθει τόσο µόνος;

• να έρθει πιο κοντά;

• να εκδικηθεί;

Ζητάει ηθική στήριξη και συναισθηµατική συµπαράσταση; Ζητάει
κάποιον να τον συντρέξει σε αυτή την κρίση; Χρειάζεται πρακτική
βοήθεια; Πόσο εφικτά και πραγµατοποιήσιµα είναι αυτά που ζητάει
κάποιος, έχοντας στον νου του την πραγµατικότητα όπως είναι και
όχι όπως θα ήθελε να είναι. Αφού βρει κάποιος τι ακριβώς ζητάει,
καλό είναι στη συνέχεια να δει αν οι άνθρωποι από τους οποίους
τα ζητάει είναι σε θέση και/ή πρόθυµοι να τα δώσουν. Είναι
σηµαντικό να σκεφτεί κάποιος σοβαρά αν νοµίζει ότι η σχέση του
σηκώνει µια τέτοια αποκάλυψη.

Μερικές φορές νιώθει κάποιος την ανάγκη να το πει σε
κάποιον επειδή δεν µπορεί να κουβαλάει µόνος του ένα τέτοιο
βαρύ µυστικό που αφορά την ίδια του τη ζωή. Παρόλα ταύτα, αν
το πει σε ανθρώπους που δεν θα τον στηρίξουν, ίσως νιώσει
ακόµα πιο µόνος. Επίσης, αν το πει σε ανθρώπους που είναι
γενικά αγχωτικοί άνθρωποι, ίσως καταλήξει να τους στηρίζει ο
ίδιος που θα ανησυχούν για αυτόν, παρά εκείνοι αυτόν.



Τι φοβόµαστε όταν ΔΕΝ το λέµε;

• «Μη µε απορρίψουν;»

• «Μη µε κατακρίνουν για τυχόν επιλογές µου ή τον τρόπο
  ζωής µου;»

• «Μην τυχόν διαταράξω την ισορροπία της σχέσης µου, την
  οικογενειακή ηρεµία;»

• «Μη χάσω τυχόν οικονοµική στήριξη;»

Πολλές φορές κάποιος οροθετικός καταλήγει εκ των προτέρων
ότι οι δικοί του άνθρωποι θα τον απορρίψουν χωρίς να τους δώσει
την ευκαιρία να πάρουν θέση και να εκφράσουν τη φροντίδα τους.
Μερικές φορές οι σχέσεις έχουν εξελιχθεί, αλλά ο οροθετικός είναι
καθηλωµένος στο πώς ήταν τα πράγµατα µε τους δικούς του στο
παρελθόν. Ίσως ο ίδιος καταδικάζει τον εαυτό του πιο σκληρά από
τους άλλους λόγω ενοχών. Μερικές φορές µια κρίση όπως ο ΗΙV
στέκεται αφορµή να έρθει κάποιος οροθετικός πιο κοντά µε
ανθρώπους που αγαπάει και τον αγαπούν, αλλά µέχρι τώρα
δυσκολευόταν να το εκφράσει.

Πρέπει να το λέω σε γιατρούς;

Σε περιπτώσεις που η οροθετικότητα παίζει ρόλο σε αυτό
που αντιµετωπίζει (π.χ. πέτρες στα νεφρά λόγω αγωγής) είναι
απαραίτητο να το αποκαλύψει, ώστε να βοηθηθεί ο γιατρός να
προβεί στη σωστή διάγνωση και να βοηθήσει κατάλληλα και τον
ίδιο.

Όσον αφορά ειδικά τους οδοντίατρους, η καλύτερη λύση
είναι να υπάρχει ένας οδοντίατρος που γνωρίζει την οροθετικότητά
του ασθενή. Πολλές ευκαιριακές λοιµώξεις που σχετίζονται µε τον
ΗΙV ξεκινούν ή εντοπίζονται στο στόµα. Εάν έχει ενηµερώσει
κάποιος τον οδοντίατρό του για την οροθετικότητά του, θα είναι σε
θέση να τον παρακολουθεί καλύτερα και να τον ειδοποιεί εγκαίρως
για τυχόν προβλήµατα.

Πρέπει να το λέω στους φίλους µου;

Όπως συµβαίνει και µε την οικογένεια, είναι σηµαντικό να
σκεφτεί κάποιος οροθετικός πρώτα γιατί θέλει να το πει. Ζητάει
ηθική στήριξη και συναισθηµατική συµπαράσταση; Ζητάει κάποιον
να τον συντρέξει σε αυτή την κρίση; Χρειάζεται πρακτική βοήθεια;
Είναι καλό να σκεφτεί κάποιος πόσο εφικτά και πραγµατοποιήσιµα
είναι αυτά που ζητάει, έχοντας στον νου του την πραγµατικότητα
όπως είναι και όχι όπως θα 'θελε να είναι.

Ειδικά όσον αφορά τους φίλους είναι βασικό να λάβει
σοβαρά υπόψη του την εχεµύθειά τους, έτσι ώστε να αισθάνεται
σίγουρος ότι δε θα αποκαλύψουν την οροθετικότητά του. Το να το
πει κάποιος σε κάποιον που γνωρίζει ότι δεν φηµίζεται για την
τήρηση µυστικών είναι σφάλµα του ιδίου, όχι δικό του.

Πρέπει να το λέω στον σύντροφό µου;

Η απάντηση για πολλούς είναι αυτονόητη, Υποτίθεται ότι ο
σύντροφος είναι ο πιο κοντινός άνθρωπος κάποιου, αυτός που τον
στηρίζει και µε τον οποίο µοιράζεται, αν όχι όλα, τουλάχιστον τα
σηµαντικότερα πράγµατα της ζωής του. Δύσκολα µπορεί να βρεθεί
αντίλογος ότι είναι ανεύθυνο να κρύψει κάποιος οροθετικός από
τον σύντροφό του, µε τον οποίο συνευρίσκεται και σεξουαλικά, µια
τόσο σηµαντική πληροφορία που αφορά και τον ίδιο. Το ίδιο θα
απαιτούσε και ο ίδιος εάν ήταν αντεστραµµένοι οι ρόλοι. Η
αποκάλυψη της οροθετικότητας δεν αφορά µόνο την ασφάλεια του
συντρόφου, αλλά και τις βασικές αρχές που πρέπει να διέπουν µια
υγιή ερωτική σχέση, όπως ο αµοιβαίος σεβασµός, η φροντίδα και
η στοργή.



Πώς το λέω στο σύντροφό µου;

Είναι σηµαντικό να φτιάξει ο καθένας την κατάλληλη στιγµή
για να µιλήσει στο σύντροφό του. Βασιζόµενος στην ποιότητα και
τις συνήθειες της σχέσης, είναι ανάγκη να σκεφτεί το σωστότερο
τρόπο να πει σε αυτόν που αγαπάει και τον αγαπά ότι
αντιµετωπίζει αυτό το πρόβληµα:

• να κανονίσει εκ των προτέρων ότι θέλει να µιλήσουνε για
  κάτι σοβαρό, ώστε να είναι προετοιµασµένος και ο άλλος.

• να το πει όταν υπάρχει η δυνατότητα ν' ακολουθήσει
  συζήτηση σε ασφαλή χώρο και να υπάρχει χρόνος

• να έχει φροντίσει να ενηµερωθεί πρώτα ο ίδιος για τις
  πρακτικές συνέπειες αυτής της εξέλιξης, ώστε να του δώσει
  πληροφορίες όταν του τις ζητήσει (ειδικά όσον αφορά το
  ασφαλέστερο σεξ και τις γενικότερες προφυλάξεις).
  

πωπω... πολυ ωραια δουλεια και ωραιες εικονες!!!

8ενκς!!!

ααα και επίσης να πω ότι σύντομα θα βάλω και άλλα ΣΜΝ..

γιατι το στοματικό είναι λιγοτερο επικινδυνο;

Kι εμένα μ αρέσουν πολύ οι εικόνες! Ταιριάζουν πολύ! Αλλά ρε συ, με πιάνει ένα ψυχοπλάκωμα κάθε φορά που διαβάζω για το AIDS... είναι να μη σου τύχει.. :(

θανο να τα διαβασεις... πρεπει να ξερεις...

ΑΠΑΝΤΩ ΣΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ:

Να ξεκαθαρίσω κάτι... ιικο φορτίο υπάρχει στ υγρα του σώματος δλδ και στο σαλιο και στην βλέννα και στο σπέρμα... τωρα... το στόμα μας εχει σαλιο, ενω το κεφαλακι του πουτσου μικρη ποσοτητα βλεννας και φυσικα σπερμα...

Στο σπερμα αυτο καθεαυτο η συγκέντρωση του ιου ειναι μεγαλη. Στα προσπερματικά όχι. Στην βλέννα η συγκέντρωση του ιού βρίσκεται στο ενδιάμεσο. τωρα αρα:

Αν εσυ παιρνεις πίπα από εναν οροθετικο υπάρχει κινδυνος η μικρή ποσοτητα ιικου φορτιου των προσπερματικων να περασουν στο σάλιο σου και μεσω μιας αμιχης ή πληγης που σιγουρα όλοι έχουμε στην στοματικη μας κοιλότητα (σκέψου πόσο τραυματιζουμε τα ούλα με ενα βουρτσισμα πχ) να μολυνθεις, αφου θα μπει ο ιος στο αιμα σου... Αυτη η πιθανότητα είναι μικρή αλλά οχι και αμελιταία, της τάξης του 20%...

Αν τωρα ο αλλος χύσει μέσα στο στόμα σου αυτή η πιθανότητα αυξανει λογω του ότι το σπέρμα έχει μεγαλη συγκέντρωση ιικου φορτιου, και αμα καταπιεις αυτη η πιθανοτητα εκτοξευεται δυστυχως αφου ο οισοφάγος είναι από τις πιο τραυματισμένες περιοχές λόγω τροφών, βήχα και λόγω της βλεννας που θα συγκρατησει τον ιο...

Αρα αμα θέλουμε να καταταξουμε τις πρακτικες σε επικινδυνοτητα θα εβαζα

Στοματικο με προσπερματικα<Στοματικο με χύσιμο μες το στόμα σου<< κατάποση

είναι θέμα πιθανοτήτων...
Σκέψου όμως ότι το 20% δεν είναι αμελιταίο ποσοστό...

ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ:

1) Σε περιπτωση που πάμε με αγνωστο ατομο (μιας βραδιάς) ή έχουμε πληγές στο στόμα, χρησιμοποιούμε προφυλακτικο όπωςδηποτε
2) Σε περιπτωση που εχουμε μόνιμο σύντροφο, ξερουμε οτι δεν μας απατα και ειμαστε σιγουροι οτι πρόσεχε στις προηγούμενες σχέσεις του μπορουμε να μην χρησιμοποιησουμε προφυλακτικο.
3) Σε καμια ΟΜΩΣ περιπτωση, ΣΕ ΚΑΜΙΑ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΟΝΙΜΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΚΑΙ ΤΗΡΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ, ΔΕΝ ΚΑΤΑΠΙΝΟΥΜΕ, ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΝΑ ΧΥΣΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΑΣ...
4) Βουρτσιζουμε τα δοντια μας και περιμενουμε τουλαχιστον 2 ωρες πριν κανουμε στοματικο χωρις προφυλακτικο στον μονιμο συντροφο μας.

ωωωω θενκς...

Γεια σας παιδιά, χρειάζομαι την άποψη σας για ενα θέμα που με απασχολεί. Με το αγορι μου εχουμε σεχςη 4 μηνες. Χθες επιχειρήσαμε να δοκιμάσουμε σεξ χωρις προφύλαξη για πολυ λιγο, στη συνέχεια φόρεσαμε προφυλακτικό και οι δυο. Εγω δεν εχω κανει σεξ με κανεναν άλλο ποτε εκείνος ναι και πάντα με προφύλαξη οποτε ειμαστε και οι δυο υγιεστατοι. (Έκανε εξετάσεις και ηταν ολα καλα ) εγω αφού ήμουν σίγουρος οτι ηταν καθαρή η περιοχή του και χαλαρή και χωρις αιμορραγία, μπήκα για λιγο μεσα του, στη συνέχεια και ο ίδιος σε μενα. Δεν τελείωσε κανεις μεσα σε κανεναν ουτε υπήρχαν προκαταρκτικα υγρά . Αφού σταμάτησα να του κανω έρωτα χωρις προφ έτρεξα και πλύθηκα με ειδικό φαρμακευτικό σαπούνι. καθάρισα τις ευαίσθητες περιοχές αρκετές φορες με ζεστό νερό. Δεν νιωθω τιποτα πχ Τσουξιμο, ολα φαινότανε καλα προς το παρόν. Το θέμα ειναι οτι ολα όσα διαβαζω για αυτη τη πράξη με τρομοκρατούν και δεν μπορω να χαρώ τη σχέση μου οπως θελω. Η σκέψη οτι θα μπορουσα να αρρωστησω με φοβίζει πολυ αλλα νιωθω οτι δεν πρεπει να ανησυχώ. Το δοκιμάσαμε και αυτο και ευτυχώς μας πέρασε, δεν θα το επαναλάβουμε ξανα γιατι ειναι λάθος να παίζουμε με την υγεία μας.